از پیرامتن به متن، بررسیِ شکافی گونه‌شناختی در سه‌گانۀ داستانی کزازی

چکیده: داستان‌های زیست‌نگارانه (زندگی‌نامه‌ای)، یکی از رایج‌ترین گونه‌های نوشتاری در ادبیات معاصر اروپا به شمار می‌روند. نوشته‌هایی که با محور قراردادن زندگی شخصیتی حقیقی، سعی در بازآفرینی آن به شیوه‌های گوناگون دارند. هر چند شمار این نوشته‌ها هنوز در ایران انگشت‌شمارند، اما هستند در این میان آثاری که مطالعۀ آنها ما را در فهم ظرایف خاص این گونۀ ادبی و آشنایی با ظرفیتهای آن یاری می‌کنند. از جمله سه‌گانۀ داستانی جلال‌الدین کزازی، فرزند ایران (۱۳۹۱)، پدر ایران (۱۳۹۲) و وَخشور ایران (۱۳۹۳) که به ‌ترتیب با الهام از زندگی و سرگذشت فردوسی، کوروش و زرتشت به رشتة تحریر درآمده‌اند. مجموعه‌ای که بررسی آن می‌تواند ما را با برخی از ویژگی‌های داستان‌ زیست‌نگارانه و تفاوت‌های آن با زندگی‌نامۀ تاریخی آشنا کند. به‌ همین منظور و برای شناخت بهترِ این گونۀ ادبی، مقالۀ حاضر با تکیه بر مطالعات گونه‌شناختیِ صورت‌گرفته در فرانسه سعی در دسته‌بندیِ برخی از ویژگی‌های شناخته‌شدۀ این گونۀ ادبی خواهد داشت.